ثبات (اصطلاحات نظامی)ثبات در اصطلاح فقه نظامی یعنی به صورت گروهی جنگیدن، یا گروهی در یک جهت قرار گرفتن و جنگیدن؛ در قرآن و روایات نیز همین معنی مقصود است. ۱ - معنای لغویثُبات با ضم ثاء در لغت یعنی مرد با استقامت و شجاع و بی‌باکی که صادقانه می‌جنگد. [۱]
بستانی، فوادافرام، فرهنگ جدید عربی- فارسی، مترجم محمد بندرریگی، ناشر اسلامی.
۲ - معنای اصطلاحیدر اصطلاح یعنی به صورت گروهی جنگیدن، یا گروهی در یک جهت قرار گرفتن و جنگیدن آمده است. ۳ - روایتی از امام باقرامام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: «ثبات سرایا هستند و جمع سرایا را عساکر گویند.» ۴ - مصداق در قرآنقرآن کریم می‌فرماید: «یا ایُّهَا الَّذینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَکُمْ فَانْفِرُوا ثُباتٍ اوِ انْفِرُوا جَمیعاً؛ ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، آمادگی خود را (در برابر دشمن) حفظ کنید! و به صورت دسته و گروه واحد یا دسته‌های متعدد (طبق شرایط هر زمان و مکان) به سوی دشمن حرکت کنید.» ۵ - پانویس
۶ - منبع• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۰. |